امام سجاد(ع) در رساله حقوق خود نسبت به طرفين دعوا و رايزني براي اثبات حق چنين مي فرمايد: و اما حق خصمي که نسبت به او ادعا داري اين است که اگر تو راست مي گويي، براي خاتمه و خروج از دعوا نيکو سخن بگويي، زيرا ادعا، درشتي و سنگيني در گوش طرف به وجود مي آورد. پس برهان خود را به نرمي و آرامي بگو و از بيان روشن و ملاطفت و متانت در گفتارت بهره گير، چون فرياد و ستيز در منازعه، دليل و برهان تو را از تو مي گيرد و بعد از آن نمي تواني جبران کني و اگر در ادعايت، دروغ مي گويي، از خداوند عز و جل حيا و توبه کن و دعوا را رها کن. و اما حق کسي که از تو رايزني بخواهد، اين است که اگر راي درستي به خاطرت رسيد درنصيحت و خيرانديشي براي او بکوشي و هر چه مي داني به مشورتش بفهماني و بگويي که اگر تو به جاي او بودي چنان مي کردي و اين از آن روست که او از سوي تو مهرباني و نرمي بيند، زيرا نرمش رمندگي را از ميانه برمي دارد و سخت گيري به جاي همدلي، رمندگي آرد و اگر در کار او نظري به خاطرت نگذرد ولي ديگري را بشناسي که به راي او اعتماد داري و او را براي رايزني خودت مي پسندي وي را به او معرفي و راهنمايي کني و در حق او کوتاهي نورزي و از خيرانديشي برايش فروگذاري نکني، و لا قوة الا با... (نيرويي نيست جز به خدا) و اما حق کسي که تو از او رايزني خواهي (چاره جويي) اين است که او را در نظر ناموافقي که بر سبيل مشورت به تو دهد متهم نکني. زيرا مردم در زمينه آراء متفاوت اند و نظرهاي مختلف دارند و اگر به راي او بدگماني، مختاري، اما متهم کردن او که به ديده تو شايسته رايزني بوده است بر تو روا نيست و نيز از آن جا که نظر خود را به خوبي به تو ارائه کرده و به نيکويي مشورت داده سپاسگزاري از او را فرو مگذار و اگر نظري موافق خواست تو داد، خدا را پاس دار و آن راي را با سياستمندي از برادرت بپذير و منتظر فرصتي باش که اگر او از تو مشورتي خواهد و چاره اي جويد همان گونه به او پاداش دهي و لا قوة الا با... (نيرويي نيست جز به خدا)

(رساله حقوق امام سجاد(ع)، ش۳۸-۳۹-۴۰)